In Nederland heb je als promovendus een betaalde baan, maar tegelijkertijd ben je ook nog steeds in opleiding. Je doet vier jaar (fulltime) promotieonderzoek om opgeleid te worden tot zelfstandig onderzoeker. Je zult dan ook allerlei kennis opdoen en verschillende vaardigheden leren tijdens jouw jaren als promovendus. Als onderzoeker moet je namelijk best veel verschillende dingen kunnen, van een onderzoeksproject managen tot een proefschrift afleveren.
Spin in het web
Je kunt een baan als promovendus het beste zien als een soort spin in het web. Het web is jouw proefschrift en jij bent degene die het overzicht heeft op alle losse onderdelen. Hiervoor moet je een hoop verschillende dingen kunnen. Je moet de juiste wetenschappelijke literatuur kunnen vinden, lezen, interpreteren en gebruiken om je papers vorm te geven. Je moet in goed wetenschappelijk Engels je artikelen kunnen schrijven, maar ook je onderzoek op een eenvoudige manier kunnen uitleggen aan een breed publiek. Je moet data verzamelen, verwerken, bewerken en analyseren. Daarnaast moet je nog je onderzoeken kunnen coördineren, presenteren, communiceren met allerlei verschillende mensen, en nog veel meer (afhankelijk van het soort onderzoek dat je doet). Wat moet je veel, hè? Gelukkig heb je sommige vaardigheden misschien al onder de knie en heb je vier jaar de tijd om je de rest van de vaardigheden eigen te maken.
Cursussen
Gelukkig verwacht dan ook niemand dat je op dag één van je promotieonderzoek alles al kunt. Je zit immers niet voor niets in een leertraject! Als promovendus ben je altijd verbonden aan een universiteit en iedere universiteit heeft ‘Graduate Schools’, waarbij je allerlei cursussen kunt volgen. Sommige cursussen ben je verplicht om te volgen als promovendus (zoals Academische integriteit), maar voor de rest kun je in overleg met je promotieteam bekijken welke cursussen voor jou relevant zijn. Daarnaast heb je als promovendus doorgaans ook een scholingsbudget. Deze kun je inzetten voor congresbezoeken, maar ook om cursussen binnen én buiten de universiteit te volgen. En veel leer je ook door het gewoon te doen: learning by doing. Zo leer je op een cursus wetenschappelijk schrijven hoe je moet schrijven, maar dit leer je ook automatisch door de feedback van coauteurs op je artikelen.
Ondersteunende diensten
Betekent dit dan dat jij als promovendus werkelijk alle dingen helemaal perfect in je eentje moet kunnen? Nee, natuurlijk niet. Dat zou ook niet realistisch zijn. Gelukkig bestaan er mensen met gerichte expertise, die jij als promovendus altijd kunt raadplegen. Je moet natuurlijk zelf literatuur kunnen vinden voor het schrijven van je papers, maar een complete (en kloppende!) search voor een meta-analyse uitvoeren is een heel ander verhaal. Daar komt zoveel precisie bij kijken dat het verstandig kan zijn om een expert in te schakelen, zoals de informatiespecialist van de (medische) bibliotheek van jouw universiteit. En natuurlijk zal jij zelf enige statistiek moeten kunnen uitvoeren, maar statistiek is echt weer een vak apart. Het kan daarom zeer zinvol zijn om zo nu en dan een expert te raadplegen voor je analyses, zodat je niet opnieuw het wiel hoeft uit te vinden en ook niet teveel tijd verliest met het uitvogelen van één specifieke analyse die je daarna misschien nooit meer zelf zult gebruiken. Vaak hebben universiteiten wel experts of ondersteunende diensten op het gebied van statistiek, programmeren en data-analyse, die jou daarbij goed kunnen helpen. Wat dat betreft is promoveren is echt teamwerk, ook al is het jouw leertraject!
Reactie plaatsen
Reacties